Regels van het Hof van Justitie van de EU: gedownloade games kunnen worden doorverkocht, maar er zijn beperkingen
Het Hof van Justitie van de EU heeft geoordeeld dat consumenten gekochte gedownloade games en software legaal kunnen doorverkopen, zelfs als er een licentieovereenkomst voor eindgebruikers (EULA) bestaat. In dit artikel wordt dit besluit uitgebreid toegelicht.
Hof van Justitie van de EU keurt wederverkoop van downloadbare games goed
Principe van uitputting van auteursrecht en grenzen van auteursrecht
Het Hof van Justitie van de EU heeft geoordeeld dat consumenten gedownloade games en software die ze eerder hebben gekocht en gespeeld legaal kunnen doorverkopen. De uitspraak komt voort uit een juridisch geschil tussen een Duitse rechtbank tussen softwaredistributeur UsedSoft en ontwikkelaar Oracle.
Het door de rechtbank vastgestelde beginsel is de uitputting van distributierechten (beginsel van uitputting van auteursrecht₁). Dit betekent dat de distributierechten zijn uitgeput wanneer een auteursrechthebbende een kopie verkoopt en een klant het recht verleent om die kopie voor onbepaalde tijd te gebruiken, waardoor wederverkoop mogelijk is.
Deze uitspraak is van toepassing op consumenten in EU-lidstaten en heeft betrekking op games die zijn verkregen via platforms zoals Steam, GOG en Epic Games. De oorspronkelijke koper heeft het recht om de gamelicentie door te verkopen, zodat anderen (de "Koper") de game kunnen downloaden van de website van de uitgever.
Het vonnis luidde: “Een licentieovereenkomst verleent een klant het recht om de kopie voor onbepaalde tijd te gebruiken, en de rechthebbende put zijn exclusieve distributierechten uit door de kopie aan de klant te verkopen… Daarom, zelfs als de licentieovereenkomst verdere overdracht verbiedt, de rechthebbende kan geen bezwaar meer maken tegen de wederverkoop van de kopie ”
In de praktijk kan het proces als volgt zijn: de eerste koper verstrekt de code voor de gamelicentie en geeft de toegang op bij verkoop/wederverkoop. Het ontbreken van een duidelijke handelsmarkt of -systeem zorgt echter voor complexiteit en laat veel onbeantwoorde vragen achter.
Bijvoorbeeld vragen over hoe registratieoverdrachten werken. Fysieke kopieën worden bijvoorbeeld nog steeds geregistreerd onder het account van de oorspronkelijke eigenaar.
(1) "De doctrine van de uitputting van het auteursrecht beperkt het algemene recht van een auteursrechthebbende om de distributie van zijn of haar werk te controleren. Er wordt gezegd dat dat recht 'uitgeput' is zodra kopieën van het werk zijn verkocht met de rechten van de auteursrechthebbende. toestemming - Dit betekent dat de koper vrij is om de kopie door te verkopen en dat de eigenaar van de rechten geen recht heeft om bezwaar te maken” (via Lexology.com)
Reseller kan de game niet openen of spelen na wederverkoop
Uitgevers zouden niet-overdraagbaarheidsclausules opnemen in gebruikersovereenkomsten, maar deze uitspraak maakt dergelijke beperkingen in de EU-lidstaten ongedaan. Terwijl consumenten het recht kregen om door te verkopen, was de beperking dat de persoon die het digitale spel verkocht het niet kon blijven spelen.
Het Hof van Justitie van de Europese Unie verklaarde: “De oorspronkelijke koper van een kopie van een materieel of immaterieel computerprogramma waarvan de houder van het auteursrecht de distributierechten heeft uitgeput, moet de naar zijn of haar computer gedownloade kopie bij wederverkoop onbeschikbaar maken hij het blijft gebruiken, maakt inbreuk op het exclusieve recht van de auteursrechthebbende om zijn computerprogramma te reproduceren ”
Kopiëren indien nodig voor programmagebruik is toegestaan
Met betrekking tot het reproductierecht verduidelijkte de rechtbank dat, hoewel het recht op exclusieve distributie is uitgeput, het recht op exclusieve reproductie nog steeds bestaat, maar "onderworpen is aan de reproductie die vereist is voor gebruik door de rechtmatige verkrijger". De regels staan ook het maken van kopieën toe die nodig zijn voor het gebruik van het programma, en geen enkel contract kan dit verhinderen.
“In deze zaak was het antwoord van de rechtbank dat elke volgende verkrijger van een kopie waarbij de distributierechten van de auteursrechthebbende zijn uitgeput, een dergelijke juridische verkrijger vormt. Hij mag daarom verwijzen naar de eerste verkrijger van de kopie die aan hem is verkocht naar zijn computer wordt gedownload. Een dergelijk downloaden moet worden beschouwd als een kopie van het computerprogramma, die nodig is om een nieuwe verkrijger in staat te stellen het programma te gebruiken in overeenstemming met het beoogde doel." (Uit de EU-auteursrechtwet.: Commentaar" (Tweede deel). Editie van Elgar's commentaarreeks op het gebied van intellectueel eigendomsrecht)
Beperkingen op de verkoop van back-upkopieën
De rechtbank heeft met name geoordeeld dat back-upkopieën niet mogen worden doorverkocht. Het is juridische verkrijgers verboden back-upkopieën van computerprogramma's door te verkopen.
“Een rechtmatige verkrijger van een computerprogramma kan een reservekopie van dat programma niet doorverkopen.” Dit is volgens het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ-EU) in de zaak Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics v. Microsoft Corporation.
